Για να είμαι ειλικρινής, δεν ήξερα τι να περιμένω. Την πρώτη φορά που συζήτησα την κατάστασή μου με το γιατρό μου, μου είπε μόνο τα βασικά και κανονίσαμε ένα ραντεβού παρακολούθησης μετά από μερικές εβδομάδες.

Έκανα μια μικρή έρευνα και έθεσα στο γιατρό μου πολλές ερωτήσεις κατά τη διάρκεια του ραντεβού παρακολούθησης. Μου πρότεινε ένα πρόγραμμα τακτικής θεραπείας που περιλαμβάνει ιατρική θεραπεία, διατροφή, άσκηση και συμπληρώματα βιταμινών.

Μου φάνηκε εύκολο να εφαρμόσω το πρόγραμμα ιατρικής θεραπείας. Ωστόσο, πίστευα ότι ακολουθούσα έναν αρκετά υγιεινό τρόπο ζωής. Μπορεί να τρώω περισσότερα σνακ από όσα θα ήθελε ο γιατρός μου και να μην ασκούμαι, αλλά αισθάνομαι μια χαρά. Οπότε δεν άλλαξα τίποτα.

Μερικούς μήνες μετά την έναρξη της θεραπείας, άρχισα να διαβάζω ένα φυλλάδιο σχετικά με το ότι η οστεοπόρωση είναι γνωστή ως σιωπηλή νόσος – δεν επηρεάζει την αντιλαμβανόμενη υγεία των ανθρώπων, αλλά μπορεί να αποβεί καταστροφική όταν αυτοί υποστούν ένα κάταγμα.

Αφού διάβασα το φυλλάδιο, άρχισα να κάνω έρευνα σχετικά με την οστεοπόρωση για να μάθω περισσότερα σχετικά με το πώς μπορώ να παραμείνω υγιής. Παρόλο που ακόμη δεν κατανοώ πλήρως τη νόσο και τις επιπτώσεις που θα μπορούσε να έχει στη μελλοντική μου υγεία, έχω αρχίσει να εφαρμόζω όλες τις αλλαγές που μου πρότεινε ο γιατρός μου. Ήταν ευκολότερο από ότι περίμενα, γεγονός που βοηθάει γιατί θέλω η ζωή μου να παραμείνει όσο το δυνατόν πιο φυσιολογική, δηλαδή, να βγαίνω έξω με φίλους, να παίζω με τα εγγόνια μου και να καλλιεργώ τα λαχανικά μου όσο καλύτερα γίνεται.

Για το λόγο αυτό θα ακολουθήσω το πρόγραμμα μακροχρόνιας θεραπείας που μου συνέστησε ο γιατρός μου και θα συνεχίσω την έρευνά μου σχετικά με τη νόσο.